Zaburzenia zachowania u dzieci/ Jakie są objawy i gdzie szukać profesjonalnej pomocy psychologicznej?





Cześć!
Dzisiaj moi drodzy napiszę troszkę o dość istotnym temacie, a mianowicie o zaburzeniach zachowania u dzieci. Większość z was doskonale wie, że mam dwójkę dzieci Majkę w wieku 10 lat oraz Kubę w wieku 6 lat. Maja nie robiła nigdy problemów wychowawczych i jest bardzo grzeczną dziewczynką. Wiadomo, że czasami zdarzają jej się wpadki, ale to tylko jednorazowe wybryki. Wybaczam, rozmawiam i życie toczy się dalej. Z kolei nasz Kubuś, to typowy niezły KUBUŚ. Gagatek jakich mało.

Kuba tak naprawdę miał problem, aby zaaklimatyzować się w przedszkolu zawsze było coś nie tak, a to że bije dzieci, a to że nie słucha Pań, a to że nie bierze czynnego udziału w zabawach czy innych imprezach organizowanych przez przedszkole czy też bywał agresywny. Można by wymieniać w nieskończoność...

Teraz mamy takie czasy, że co drugie dziecko nauczyciele kierują do poradni psychologicznych. Niestety wszystkie dzieci są katalogowane. Nie może być dziecka niegrzecznego, a nie daj Boże dziecka, które jest za spokojne. Wtedy też z nim coś jest nie tak, ale słuchajcie zdarzają się sytuacje gdzie naprawdę trzeba odbyć taką wizytę w poradni dla dzieci. Zdarzają się naprawdę różnego typu zaburzenia u dzieci.

My na samym początku mieliśmy obserwację pierwszą w wieku 3 lat, drugą w wieku 4, trzecią w wieku 5 i teraz ostatnią w tym roku, ale o co u nas chodzi?? W naszym przypadku Kuba jest bardzo nadpobudliwym dzieckiem, niestety ma problemy z koncentracją, ale tylko w przedszkolu. Czuję, że za dużo dzieci jest w jego otoczeniu i go rozpraszają ora zdarzało mu się być agresywnym w stosunku do rówieśników.

Niestety terapii żadnej nie podjęliśmy ponieważ żeby się dostać na terapię jakąkolwiek z funduszu trzeba czekać i czekać. Nadal czekamy na termin :( Pewnie niektóre dzieci, które mają autyzm czy gorsze przypadłości są szybciej brane pod uwagę niż nieznośny Kubuś. Nasz gagatek ma już skończone 6 lat i jego problemy się spłycają. Widać to po jego zachowaniu i w domu jak i w przedszkolu. Taka prawda jest, że chyba Kuba wyrasta z takich zachowań niepożądanych. Mam nadzieję, że u nas będzie coraz lepiej, aczkolwiek czas pandemii nam nie pomaga :(

Chciałabym zwrócić uwagę moi drodzy, że jeśli wasze dzieci borykają się z nietypowymi zachowaniami takimi jak: 
  • Zaburzenia koncentracji uwagi – trudność w skupieniu uwagi i słuchaniu innych, niedbałość o szczegóły, roztargnienie, ciągłe zapominanie o czymś, niezorganizowanie.
  • Impulsywność – podejmowanie działań bez namysłu, często ryzykownych, nieumiejętność czekania na swoją kolej, niecierpliwość, przeszkadzanie innym.
  • Nadruchliwość – dziecko przebywa w ciągłym ruchu, często bezcelowym; gdy musi pozostać w miejscu zaczyna się wiercić, bawić rękoma, wyłącza się z aktywności; jest gadatliwe i nie może powstrzymać się od mówienia; często ma trudność w kontynuowaniu rozpoczętego zadania i je rzuca.
  • Zachowania agresywne – zastraszanie, terroryzowanie innych, stosowanie przemocy fizycznej, zmuszanie do wykonywania czynności seksualnych. 
  • Skłonność do irytacji i złoszczenia się. Częste konflikty z dorosłymi. Odmowa spełnienia próśb osób dorosłych. Ciągłe kwestionowanie reguł postępowania określanych przez dorosłych. Niechęć do podejmowania współpracy z dorosłymi i rówieśnikami.
  • źródło: http://rodziceidzieci.com
To warto zgłosić się do profesjonalnego gabinetu psychologicznego od razu i nie ma co czekać, bo dobro dzieci jest najważniejsze! Taki gabinet jest w każdym mieście np. w Warszawie Gabinet Psychologiczno - Pedagogiczny Rodzice i Dzieci. Uzyskacie tam fachową pomoc i wsparcie nie tylko dla dzieci, ale i dla nas rodziców. Jest ono niezwykle ważne - daje nam siłę do działania.

Pozdrawiam serdecznie
wpis sponsorowany

Komentarze

  1. Odpowiedzi
    1. Zgadza się, ale też i nauczyciel jak przeczyta będzie dobrze :)

      Usuń
  2. Ważny i ciekawie opisany temat :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Pracuję w przedszkolu i mam do czynienia z różnymi dziećmi. Raczej nie proponuje PPP każdemu niegrzecznemu dziecku, zwłaszcza, że to i dla mnie dodatkowa robota, a dokładnie się przyglądam danym zachowaniom.. Zauważyłam jednak, że wielu rodziców nie chce nawet słuchać o pomocy psychologicznej od tak, bo po prostu nie wierzy w psychologów... Myślę, że czasem warto jest zaryzykować i posłuchać się niż nic nie robiąc skrzywdzić dziecko.
    Kolejki na terapie rzeczywiscie długie i potrafią zniechęcić do jej podjęcia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Paulina, ale Ty się przyglądasz i chcesz, a niektórzy nawet jak wysyłają nas do diagnozy psychologa, diagnoza się pojawiła wraz z zaleceniami obserwacji dziecka w przedszkolu DOKŁADNIEJ, to usłyszałam że Pani nie ma tak czasu przy tylu dzieciach więc jak ja mam dalej go ogarnąć??

      Druga rzecz faktycznie są rodzice, którzy chyba się boją, że coś wyjdzie i dlatego unikają tematu, że ich to nie dotyczy i nie chcą ciągnąć dalej.

      Ale masz racje lepiej iść i zobaczyć. Tylko wiesz co odbijam sie od psychologa do psychologa i tak na prawdę nic sensownego nie usłyszałam. Czasami mam wrażenie że więcej wiem od tych psychologów po studiach:((

      Usuń
  4. Important topic and you have written it very well!
    xoxo
    Lovely
    www.mynameislovely.com

    OdpowiedzUsuń
  5. Ja jestem zdania, że jeśli coś jest nie tak lepiej działać od razu niż czekać aż ,,przejdzie" bo nie zawsze przechodzi niestety.

    OdpowiedzUsuń
  6. Moja mama jest pedagogiem i niestety coraz częsciej dzieci mają rożne problemy. Najgorzej, że niektórzy rodzice udają, że nie ma problemu ponieważ nie chcą wysłać dzieci na terapie. A przecież to żaden wstyd

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może nie wstyd, a nie chce im się jeździć na terapię...
      Też tak może być....
      Ciekawe dlaczego się tak dzieje...?

      Usuń
  7. Sama o tym miałam dużo na swoich studiach. I jeszcze dodatkowo pojawia się problem że jakiś rodzic nie pójdzie z dzieckiem do poradni bo się wstydzi. Bo co powie Kaśka czy Baśka pewnie że moje dziecko jest nienormalne. A czasem warto iść skonsultować :)
    by-tala.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  8. Mam wrażenie, iż najczystszym problemem jest teraz brak odpowiedniej koncentracji.

    OdpowiedzUsuń
  9. te same zachowania ma syn mojej koleżanki z pracy. Nadpobudliwość, niemożność skupienia, agresor, wszędzie go pełno. Zapisała go na zajęcia sportowe na tenis, basen i biegi by się wyżywał i trochę to pomaga

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też swojego zapisałam na piłkę i bywa lepiej, ale tylko w danym dniu i jeden dzień przed :)

      Usuń
    2. wszystko od charakteru malucha zależy:) na jednym to będzie działało pozytywnie, innych szybko znudzi:)

      Usuń
    3. Też racja. Mój musi codziennie spożytkować nadmiary energii inaczej go nosi :))))

      Usuń
  10. Masz pięknego bloga :) Aż przyjemnie tu zajrzeć :)
    A i wiele ciekawego i przydatnego można się dowiedzieć :)
    Będę wpadać częściej :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Poruszyłaś bardzo istotny temat. Zapewne wielu osobom pomożesz w ten sposób. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  12. Niestety zdarzają się takie nietypowe zachowania u dzieci...

    OdpowiedzUsuń
  13. Mój syn też nie jest łatwy z wychowaniu. Teraz chyba takie dzieci są. Inne czasy, więcej problemów? Sama nie wiem, ale do poradni psychologicznej też chodziliście, bo nie mówił nic do 3 roku życia.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiesz teraz x-box, telefon, tv i mamy taki efekt.
      To nie pomaga się wyciszyć niestety :(
      Zauważyłam po Kubie, ze kiedy wyłączę mu grę jets nerwowy.

      Usuń
  14. zgodzę się z tym, że teraz co drugie dziecko próbują kategoryzować... nie mi to oceniać czy to dobrze czy źle, ale jako korepetytor prkatycznie co drugi mój uczeń ma stwierdzone dyskalkulię, dysleksję, dysortografię, dysgrafię, a czasem mają stwierdzone wszystko na raz... a według mnie wcale tych problemów nie mają... mój jeden gagatek twierdzi, że ma dysgrafię, więc nawet nie stara się ładnie pisać, bo przecież ma zaświadczenie... i kiedyś o nim zapomniał pisał tak ładnie, że ja byłam w szoku! i aż go pochwaliłam, że super ekstra i wow! na co on tylko rzucił 'a no tak...' i zaczął bazgrać z powrotem... no ale ja się nie znam na tym, ale jako przyszła matka na pewno będę bacznie obserwować swoje dziecko :) chociaż z tych punktów opisanych przez Ciebie mam wrażenie, że miałam dosłownie każdy jako dziecko i nie wydaje mi się, żeby coś było ze mną nie tak :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No to tak jak ja. Miałam wszystkie objawy prócz agresji :))))))))))))

      Usuń
  15. Bardzo dobrze, że teraz jest całkiem łatwy dostęp do tego typu poradni. Dla rodziców i dzieci taka pomoc może okazać się bezcenna. Im wcześniej zaczniemy pracować nad problemami, tym łatwiej je opanować. Najgorsze co możemy zrobić to chować głowę w piasek i udawać że nic złego się nie dzieje.

    OdpowiedzUsuń
  16. Swoich dzieci jeszcze nie mam, ale to ważne, żeby dbać o nie pod takim względem, oczywiście ważna jest obserwacja zachowania, bo czasem może to być po prostu okres, ale może to też być poważny problem.
    weruczyta

    OdpowiedzUsuń
  17. Współczuję problemów i trzymam kciuki, żeby Kuba wyrósł z tych problemów. Czas koronawirusa nie jest łatwy i to też się odbija na psychice dzieci.

    OdpowiedzUsuń
  18. Poruszasz bardzo ważny temat, wiem komu podeślę Twój wpis :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Bardzo ciekawy post, szczególnie, że też mam dziecko (syn prawie 5lat) obecnie zrezygnowaliśmy z przedszkola, ale to długa historia 🙈
    Zapisuję sobie adres twojego bloga i będę zaglądać. Zapraszam również do siebie! Dopiero zaczynam 🤭

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

W związku z ustawą RODO o ochronie danych osobowych, informuję, że na stronie *Natalia i jej świat* używane są pliki cookie Google i podobne technologie do ulepszania i dostosowywania treści, analizy ruchu, dostarczania reklam oraz ochrony przed spamem, złośliwym oprogramowaniem i nieuprawnionym dostępem. Komentując przyjmujesz to do wiadomości i wyrażasz zgodę na przetwarzanie danych i informacji zawartych w plikach cookies.

Zostawiając komentarz wyrażasz zgodę na gromadzenie danych osobowych zawartych w komentarzu takich jak np. nick, imię i nazwisko, adres e-mail. Dane te nie będą wykorzystywane przez Administratora Bloga. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności

Dziękuję za każdy pozostawiony komentarz

instagram